به مناسبت 62 سالگی کیهان بچه ها...

یادمه بچه که بودم مجله زیاد میخوندم... از مجله های کودک و نوجوان گرفته تا سینمایی و نجوم و آشپزی(حتی)!! چهار سالم بود که با کمک پدر گرام شروع به یادگیری الفبای فارسی کردم.. تو پنج سالگیم اکثر کلمه ها رو میتونستم بخونم..(به لطف بن بن بن عزیز خیلی زود تونستم باسواد!! شم) از همون موقع من علاقه مند به کتاب و کتاب خوانی شدم و هنوزم که هنوزه ادامه داره..(تنها چیزی که هیچوقت از انجامش خسته نمیشم...البته کتاب خوندن با درس خوندن خیلی فرق میکنه..!!) یادمه تو دوران ابتدایی پدر جان هر ماه برام کیهان بچه ها میخرید و من عاشق این مجله بودم.. حدود شش سال کیهان میخوندم و شماره های قبلیشم تهیه میکردم و میخوندم.. چیزی که باعث وفاداری من طی اون شش سال به این نشریه شد تنوع موضوعاتی ک راجبش توش بحث میشد و صد البته قلم گیرا و روانش بود.. دیروز به بهانه ی خرید رفتم بازار... از جلوی دکه روزنامه فروشی که داشتم رد میشدم چشمم خورد به این یار قدیمی.. آخرین شماره ای که چاپ شده بود رو برداشتم و دیدم که ظاهرش خیلی با قدیم فرق کرده.. قدش بزرگتر شده.. لباساش تنوع رنگ بیشتری داشتن و خلاصه بزرگ شده بود!(مثل خودم..!!) تا رسیدم خونه شروع به خوندنش کردم... راستش دلتنگ کیهان قدیمی بودم...ولی افسوس که این شماره های جدید هیچ شباهتی به کیهان قدیم نداشتند! و جالب اینجاست که هیچ کدوم از نوشته هاش هم کامل نبودن و بعد دو سه خط یا  آدرس چنل تلگرامی اون بخش و یا آدرس ی جای دیگه رو نوشته بودن تا خواننده بره اونجا و پیگیر ادامه قضیه و داستان بشه!! نویسنده هاشم به کل عوض شده بودن...دیشب  با خودم گفتم چرا من متنایی که به نظرم مفید و مناسب بچه هایی که کیهان میخونن ننویسم و نفرستم برای کیهان بچه ها؟ ی بار قبلا برای نشریه سروش نوجوان یه خاطره از تعطیلات نوروزو نوشته بودم و چاپ کرده بودن.. بعد مدتها دلم خواست داستان بنویسم و بفرستم برا نشریه این مجله.. ولی وقتی کیهانو دیدم تصمیمم عوض شد ... میخوام در آینده ای نزدیک ی متن برای کیهان بچه ها بفرستم... به امید اینکه تو شماره های بعدیش چاپ بشه!

از کتاب خانومم......